* * *
ఈ మధ్య మహారాష్ట్ర లోని నాందేడ్ లో ఉన్న గురుద్వారా గురించి విని అక్కడికి వెళ్లేం. చాలా పెద్ద పట్టణం. విశాలమైన వీధులు. దాదాపు ఆరు లక్షల పైగా జనాభా ఉంది. ఇది మహారాష్ట్రలో 8వ పెద్ద పట్టణంగా చెబుతారు. నాందేడ్ పట్టణానికి ఉత్తరంగా గోదావరి నది ప్రవహిస్తూ ఉంది.
*
అన్ని ప్రధాన కూడళ్లలోనూ ‘ సైలెంట్ సిటీ- బెటర్ సిటీ- సే నో టు హార్న్’ అన్న బోర్డులు కనిపించాయి. వాటిని చూసి ఆశ్చర్యపోలేదు కానీ ముచ్చటగా ఆ మాటలని అమలులో పెడుతున్న అక్కడి ప్రజల్ని చూసి అక్కడున్న రెండు రోజులూ తెగ ఆశ్చర్య పోయాను ఎందుకంటే, మన జనానికి ఏదైనా ఒక నియమం ఉంటే అది తోడే దాకా ( అంటే అది అతిక్రమించేసే దాకా) తోచదు కదా. ఒక సరదా అనండి, లేదా ఒక కొంటెతనం అనండి. ఏమవుతుందో చూద్దాం అనే కుతూహలం కూడా కావచ్చు. ఈ విధమైన ధోరణి చాలా చోట్ల చూస్తూనే ఉంటాం. కానీ దానికి భిన్నంగా కనిపించిందీ పట్టణం. అదే అంటే వేదాంతిలా నవ్వేడు మా క్యాబ్ డ్రైవర్. నా అభిప్రాయాన్ని ఒప్పుకోలేనన్న అతని అభిప్రాయం అర్థమైంది. అతను అక్కడి వాడు కనుక ఆ విషయం నాకంటే స్పష్టంగా ఎరిగున్నవాడే మరి.
ఈ శబ్ద కాలుష్యం లేకపోవటం పూణే నగరాన్ని జ్ఞాపకం తెచ్చింది. అక్కడ ఇలాటి బోర్డులు లేకపోయినా…
View original post 657 more words