* * *
తలలు పగలగొట్టుకునే జనాల మధ్య…
NOVEMBER 19, 2015 6 COMMENTS
అనూరాధ నాదెళ్ళ
~
పిల్లల పట్ల ఉన్న ప్రేమ నన్ను టీచర్ని చేసింది. ప్రస్తుతం మా పోరంకి (విజయవాడ)లో చదువు అవసరం ఉన్న ఒక గూడెంలో పిల్లలకి సాయంకాలం పాఠాలు చెబుతున్నాను. ఇది కాకుండా ‘టీచ్ ఫర్ చేంజ్’ అనే స్వచ్చంద సంస్థకు ఈ మధ్య సభ్యురాలిని అయ్యాను. కథలు, కవితలు అప్పుడప్పుడు రాస్తూ ఉంటాను . రెండు మూడేళ్ల క్రితం ఒక కథల పుస్తకాన్ని అచ్చువేసుకున్నాను . పుస్తకాలు , పిల్లలు ,సంగీతం , చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచం … ఇలా ఇష్టమైన జాబితా చాలా ఉంది . ~
ఆరోజు గూడెంలో క్లాసు ముగించి ఇంటికి బయల్దేరేను. చీకటి రాత్రులు. వీధి దీపాలు ఎక్కడా వెలగడం లేదు. చేతిలో టార్చ్ లైటు దారి చూపిస్తూంటే గబగబా నడుస్తున్నాను. వీధిలో పెద్దగా అలికిడి లేదు. రోడ్డుకి రెండువైపులా ఉన్న ఇళ్ళల్లోంచి పలుచని వెలుతురు మాత్రం బయటకు పాకుతోంది.గూడెం పొడవునా ఉన్న చర్చిల్లోంచి రికార్డులు వినిపిస్తున్నాయి. క్రిస్మస్ దగ్గరకొస్తోంది. ఇంకపైన గూడెమంతా బోలెడు సందడి మొదలవుతుంది.
ప్రక్కన ఏదో అలికిడి అనిపించి తల త్రిప్పబోయేసరికి తలమీద దెబ్బ పడింది. తలమీద చేత్తో తడుముకుంటూ,’ఎవరది?’ అంటూ వెనక్కి తిరగబోయేంతలోమరో దెబ్బ. చేతిలో టార్చి జారిపోయింది.
‘అబ్బా!.’అంటూ రెండు చేతులతో తల పట్టుకున్నాను. ఎవరో వెనుక పరుగెడుతున్న…
View original post 1,267 more words
ద్వైతాద్వైతం 