* * *
MARCH 25, 2016 28 COMMENTS
ఆ రోజు సాయంకాలం క్లాసులో వెనుక కూర్చున్న పెద్దపిల్లల దగ్గర ఏదో హడావుడి కనిపిస్తోంది. ముందు కూర్చున్న పిల్లల హోమ్ వర్క్ చూస్తున్నాను.చేతిలో పని ముగించి వెనుక వైపు వరసల్లో ఉన్నసునీల్ని, వాడి చుట్టూ చేరిన గుంపుని విషయం ఏమిటని అడిగేను. జాన్బాబు వెంటనే చెప్పేడు,
‘టీచర్, సునీల్ సెల్ ఫోన్ పట్టుకొచ్చేడు. అందులో బోలెడన్ని పాటలున్నాయి’. .నా అనుమానం నిజమే. ఇందాకటినుండి ఎక్కడో సన్నగా విన్పిస్తున్న సినిమా పాటలు ఇక్కణ్ణుంచే అన్నమాట.
‘సునీల్, ఆ సెల్ ఫోన్ ఇలా ఇవ్వు’
‘ఆపేసేనులే టీచర్. ఇంక పాటలు వెయ్యను’ అన్నాడు ఆఫ్ చేసిన సెల్ ఫోన్ని జేబులోకి తోస్తూ.’నీకు సెల్ ఫోనెక్కడిది?’
‘నేనే కొనుక్కున్నాను టీచర్’..అర్థం కానట్లు చూసేను.
‘టీచర్, వాడు పొద్దున్నే లేచి తాడిగడప సెంటర్లో కాఫీ హోటల్లో మూడు గంటలు పనిచేసి స్కూలుకి వస్తాడు. వాడి డబ్బులతోనే కొన్నాడు’జాన్ నా సంశయం తీర్చేడు.
పన్నెండేళ్ల పసివాడు పనికి వెళ్లి సంపాదించటాన్ని ఊహించేందుకే కష్టంగా తోచింది.
‘నిజమే టీచర్, మా పిన్ని పనిలో పెట్టింది. నాకు డబ్బు విలువ తెలియాలని, సంపాదించడం ఇప్పటినుండే నేర్చుకోవాలని చెప్పింది టీచర్.’వాడి మాటల్లో ఒక నిర్లక్ష్యం!
‘ నువ్వు మీ అమ్మానాన్నల దగ్గర వుండవా?’
‘ వాడికి అమ్మ చిన్నప్పుడే చనిపోయింది టీచర్. వాళ్ల నాన్న రెండో పెళ్లి చేసుకున్నాడుగా. ఆవిణ్నిఅమ్మ అనకుండా…
View original post 2,322 more words
ద్వైతాద్వైతం 