ఒక అబ్బాయి – ఒక అమ్మాయి, అనువాదంః రచన సోమయాజుల

* * *

1. కలత నిద్రలో ఒత్తిగిలితే,

పెరట్లో అమ్మ నాటిన గులాబీ

కంటిముందుకొచ్చింది చిత్రంగా!

ఆ వెనుకే లైబ్రరీ మెట్లమీద నీ చిరునవ్వూ!

2. ఈ చందమామ, ఈ నక్షత్రాలు, ఈ పువ్వులు,

ఈ వాన చినుకులు, ఈ ఏడు రంగుల హరివిల్లూ

నీ వెనుకే కదూ పుట్టుకొచ్చాయి!

3. నీ అమాయకపు ముఖం చూసి

గాలికి కదిలే చిరు మేఘమనుకున్నా,

ఉప్పెనై నన్ను కమ్ముకుని

ఊపిరాడనివ్వని తుఫానువవుతావనుకోలేదు!

4. వేళకాని వేళ విసిగించే నల్లమబ్బు

నీ పరిచయంతో

చల్లని వానజల్లై పలకరిస్తోంది!

5. మానవాళికి హంగులిచ్చే నేను

ప్రపంచానికి రంగులద్దే నువ్వు

ఇద్దరం ఏనాడో సహప్రయాణీకులమయ్యాం!

6. విశ్వ రహస్యాల్ని వెదికే నేను,

మస్తిష్కపు సమాధానాల్ని పట్టుకొచ్చే నువ్వు

ఏ సరిహద్దు మీద కలుస్తాం?!

7. రహదారి పొడవునా

తలలూపి పలకరించే గడ్డిపువ్వుల్ని

అంత సున్నితంగా పలకరిస్తావెందుకు?

అవి నాముందే నీ చేతిని తాకుతుంటే

ఎందుకో ఎప్పుడూ ఎరగని కంటి చెమ్మ తగులుతోంది!

8. ఇన్నేళ్లూ నువ్వు నడిచిన దారులు,

నీ చుట్టూ పరుగులెత్తిన లేత గాలులు,

నిన్ను దర్శించిన సూర్యోదయ, సూర్యాస్తమయాలు,

నాకంటే ఏం పుణ్యం చేసుకున్నాయంటావ్? నిజం చెప్పు!

 

అనువాదంః రచన సోమయాజుల

 

In a state of dreamy wakefulness,

I see the roses on the window sill that mom has left

and think of you on the steps.

I welcome this unexpected rain so I can think of you again.

While I solve world problems and you build children’s’ future,

how are we meant to be?

I see the dissolving moon, these stars and the flowers

in the mid summer rain in a new light,

now that I’ve met you.

Little did I think that pretty face will swallow me

in an avalanche

and leave me breathless.

When you stop to greet those wild flowers,

I don’t know why I find the

corners of my eyes become moist.

The wind that surrounds you,

the sunrise that greets you,

and the sunset that puts you to sleep,

what have they done to be so blessed?

What have they done? Tell me.

* * *