* * *
రాత్రి గడిచింది!
దీపపు సెమ్మెల పహరాతో అలసిన అరేబియా
బద్ధకంగా ఒత్తిగిల్లింది!
అలలెరుగని సముద్రపు వాకిట్లో గోర్వెచ్చని స్పర్శ
నగరాన్ని నిద్ర లేపింది!
నీటి అంచున ఆటలాడిన ఆకాశహర్మ్యాలు
అంతలో అంతర్ముఖమైపోయాయి!
శతాబ్దాల విక్టోరియా టెర్మినస్ పేరు మార్చేసుకుంది,
సడలని రాచదర్పం నిటారుగా నిలబడే ఉంది!
నగరపు అడుగుల కింద పరుగెడుతున్న కాలం,
గమ్యం చేరే తొందరలో ప్రవాహ జనం.
అగమ్య గోచరమవుతున్నలయ!
తోసుకొచ్చే వేలవేల ముఖాలు,
తిరిగి చూసే వ్యవధి లేవంటున్నాయి.
పగటిని చీకట్లు పలకరించే వేళ
గమ్యాలు మారాయి, దిక్కులూ మారాయి.
వాలుతున్న సాయంకాలాల వెనుక
వడితగ్గిన మానవ సమూహాలు!
సనాతనమైన పరుగు ఆపి వెనక్కి చూడాలని ఉంది,
అలసిన ముఖాలు, అలజడి నిండిన ముఖాలు
అభావంగా కదులుతున్న చైతన్యాలు,
క్షణమాగి ఈ దారిలో నిలబడనా?
నువ్వూ నిలబడు,
మనం ఎన్నో పంచుకోవలసి ఉంది.
ఒకరినొకరం పొదువుకోవలసి ఉంది.
దుఃఖపు జీరల గొంతుల్ని పెనవేసుకోవలసి ఉంది.
అరక్షణమాగితే,
చిరునవ్వుల బురఖాలు వదిలి,
మేకప్ లు కడిగి, ఆరేసి, స్వచ్ఛంగా వెలిగే క్షణాలకోసం,
పగలంతా ఇంటిదన్ను వెతుక్కున్న ముఖాలు
* * *
Reblogged this on ద్వైతాద్వైతం.
LikeLike