* * *
నడచివెళ్లే ఉదయాలు పడమటి వాకిట్లో మంచం వాల్చుకునేవరకూ
కలత నిదుర అంచున పొడిబారిన కళ్లు వెలుతురును పలవరించేవరకూ
నిలువనీయని గుండెచప్పుళ్లు ప్రశ్నలై నన్ను నిలేస్తున్నాయి!
ఎప్పుడొచ్చి చేరిందో మనుషుల మధ్య ఈ అక్కరలేనితనం
వెనుక మిగిలిన పాదముద్ర కూడా తనకు నేనేమీ కానంటోంది!
నడకలే నేర్వని బాల్యం తన లోకంలో తానుంటే
యౌవనమంతా ఒంటరి విజయాల వెంట పరుగెడుతోంది!
గెలుచుకున్న కీర్తి పతకాలు అభినందనల కొక్కేనికి వేళ్లాడుతుంటే,
* * *
Advertisements
